Podczas moich podróży spotykałem ciekawe miejsca czy obiekty, które mnie zaintrygowały i uznałem, że są warte zwrócenia na nie większej uwagi. Udało mi się też doświadczyć niezapomnianych przeżyć, związanych np. z jazdą pociągiem czy spotkaniem ciekawych ludzi. Poniżej umieszczam ich przykłady, z wyjaśnieniem dlaczego mnie bardziej zainteresowały i zapadły w pamięć.
&. Cztery kraje w zasięgu wzroku.[Akaba]
Chyba nie każdy kto przebywa w rejonie Zatoki Akaba nad Morzem Czerwonym uświadamia sobie, że zbliżają się tam do siebie granice czterech państw: Egiptu, Izraela, Jordanii i Arabii Saudyjskiej[ zdjęcie]. Jak się stanie w odpowiednim miejscu, to widać wszystkie z nich. To wielka rzadkość w skali świata.
&. Super bezpieczna kąpiel. [Wyspa Sal].
Wszyscy wiedzą, że w Morzu Martwym nie można się utopić, gdyż woda jest tak słona, że to uniemożliwia. Byłem tam, ale w styczniu i uznałem, że temperatura powietrza 20 stopni jest dla mnie do kąpieli trochę za niska. Wystarczyło mi patrzenie na innych. Natomiast spróbowałem tej zabawy podczas pobytu na wyspie Sal w Republice Zielonego Przylądka. Otóż w nieczynnym już solnisku[ a wyspa z wydobycia soli słynie i ma od tego nazwę], zasolenie jest tak duże, że można pływać nie bacząc na nic[ zdjęcie]. Coś niesamowitego!
&. Ale wieje! [ Wyspa Sal]
Wyspa Sal ma jeszcze jedną osobliwość- tu ciągle wieje, nawet w nocy. Przez to dla osób, które nie lubią upałów panuje tu całkiem znośna pogoda – dwadzieścia kilka stopni. Ale ten wiatr przyciąga przede wszystkim miłośników sportów wodnych typu kitesurfing – przybywają tu w wielkiej liczbie i twierdzą, że na Wyspach Zielonego Przylądka są najlepsze warunki na świecie! Zwykle gromadzą się na wybranych odcinkach wybrzeża. Warto je odwiedzić. Widok dziesiątek, o ile nie setek latawców jest naprawdę imponujący[ zdjęcie].
&. Spacer z hipopotami po ulicy.[ RPA]
Saint Lucia to urocze miejscowość w okolicy miasta Durban. Na pozór jest zupełnie zwyczajne, ale faktycznie to nie za bardzo. Otóż przylega do niego estuarium rzeki, w którym pod patronatem UNESCO żyją krokodyle i hipopotamy na terenie ochronnym iSmangaliso Wetland Park[ zdjęcie]. O ile te pierwsze znają swe miejsce i w nim pozostają, to te drugie potrafią wybrać się na spacer po St. Luci. Jak łatwo zgadnąć spotkanie z nimi nie należy do najprzyjemniejszych i najbezpieczniejszych, dlatego w widocznych umieszczone są tabliczki ostrzegawcze, żeby mieć się na baczności. Hipcie się tym zupełnie nie przejmują.
&. Ostrożnie, Yeti. [Nepal, Butan].
Film “Ostrożnie, Yeti” z 1960 roku w komediowy sposób opowiadał historię człowieka śniegu, który miał przybyć w skrzyni pocztowej do Polski z Indii. Okazało się to pomyłką. A jak jest naprawdę? Tak jak większość ludzi, miałem przez całe lata przekonanie, że Yeti nie istnieje. Aż ktoś zachwiał tą pewnością. Podczas mojej bytności w Nepalu, naszym przewodnikiem był młody człowiek, do niedawna jeszcze członek rodziny królewskiej dynastii Malla, mieszkający w pałacu w Katmandu[ zdjęcie], który obecnie – po obaleniu monarchii – dorabiał sobie pracując z turystami zagranicznymi. Wykształcony, znający języki i nad wiek poważny. Otóż opowiedział mi, że będąc w sąsiednim Butanie z wizytą oficjalną zobaczył w jednym z klasztorów buddyjskich zakonserwowaną mumię … Yeti.! Z reguły nikomu jej nie pokazują, ale on był razem z królem Nepalu i skorzystał z tej wyjątkowej okazji. No, i co o tym sądzić?
&. Zwrotnik Koziorożca[ Chile].
Zawsze chciałem to zobaczyć. Miejsce, w którym byłby zaznaczony jakiś ważny równoleżnik czy południk. Udało się w Chile na pustyni Atakama, gdzie tablica informuje o przebiegu zwrotnika Koziorożca[ zdjęcie]. Oznacza to, że 21 grudnia słońce jest tu w zenicie, prosto nad głową. U nas w tym czasie zaczyna się zima. Urodę tego miejsca podkreśla jeszcze rozciągający się wokół pustynny bezkres.
&. Nocleg w Delcie Orinoko[ Wenezuela]
W samym sercu delty Orinoko, na jednej z wysp uformowanej przez rozgałęzienia rzeczne wybudowano niewielki ośrodek dla zwiedzających okolicę turystów. Nie ma tu zasięgu telewizji, Internetu, zaś prąd, pochodzący z generatora zostaje wyłączony wieczorem. Goście zakwaterowani są w domkach[ zdjęcie], które nie są zbyt masywne i szczelne. To istotne, bo w nocy następuje szturm przeróżnych zwierząt pełzających, chodzących i fruwających z okolicznej dżungli. Samopoczucia nie poprawia fakt, że niektóre fragmenty ścian noszą ślady naprawy…
&. Wioska na Haiti
O tym, że Haiti wygląda jak afrykańska enklawa na Karaibach przekonuję się o podczas jednodniowego wypadu z sąsiedniej Dominikany. Faktycznie jest to wyjazd turystyczny, ale formalnie jedziemy z pomocą humanitarną. A jest komu pomagać. Kraj jest niesamowicie biedny, ludzie wyglądają nędznie, podobnie jak ich domy[ zdjęcie]. Dla ochrony w drodze towarzyszy nam wojsko dominikańskie, które przejeżdża z nami przez niestrzeżoną granicę. I nikogo to po drugiej stronie nie dziwi, bo kraj jest w stanie anarchii. Zabrane przez siebie dary ofiarujemy uczniom miejscowej szkoły. A wieczorem czeka nas pokaz umiejętności czarownika Vodoo.
&. Szyby naftowe Azerbejdżanu.
Azerbejdżan od ponad stu lat jest miejscem wydobycia ropy naftowej. Mimo postępu w technologii w dalszym ciągu można zobaczyć takie archaiczne szyby[ zdjęcie]. W podobnych plenerach kręcony był film “Świat to za mało” z 1999 roku, w którym James Bond działa w środowisku nafciarzy. Część zdjęć zrealizowano na terenie miasta wybudowanego na palach na Morzu Kaspijskim, zwanego “Naftowe Kamienie”. Jaka szkoda, że nie wpuszczają tam zwykłych turystów. Dyplomatów także też. Mówił mi o tym pracownik polskiej ambasady w Baku. Też chciałby tam być…
&.Wieś w DMZ[ Korea]
Strefa zdemilitaryzowana rozdziela obie Koree: Północną i Południową. W zamyśle jej twórców ma zapobiegać przypadkowemu wybuchowi wojny. Wbrew nazwie jej okolice są najbardziej nasyconym wojskiem, uzbrojeniem i umocnieniami rejonem świata. Wydawać by się mogło, że to najgorsze miejsce do życia. Nie całkiem. Otóż na terenie DMZ, czyli w strefie niczyjej, nienależącej do żadnego z krajów znajdują się… dwie wioski, gdzie ludzie normalnie żyją i uprawiają ziemię. Tutejsi mieszkańcy przyznają się do Korei Południowej[ fotografia], choć ich wioski nie leżą na terytorium tego kraju. Ponoć świetnie im się powodzi – ich produkty rolne mają wysokie ceny na południu półwyspu.
&. Świątynia w Garni.[ Armenia].
W sumie niewiele o niej wiadomo. Czy jest poświęcona bogini Mitry wywodzącej się z mitologii irańskiej? A może jest mauzoleum rzymskiego króla tego kraju? Tak czy inaczej, typowo klasyczny budynek, jakby wprost przeniesiony ze starożytnego Rzymu czy Grecji stoi sobie w armeńskich górach i wygląda tam olśniewająco! A przecież teoretycznie nie powinno go tu być, gdyż tradycyjna architektura Kaukazu jest zupełnie inna.
&. Niezwykła stolica.[ Indie]
Powszechnie wiadomo, że stolicą Indii są Nowe Delhi. Należałoby przypuszczać, że tak jak wszędzie indziej oznacza to oddzielne miasto. Otóż nie. Jest to część dużej jednostki o nazwie Delhi, określanej jako “Narodowe terytorium stołeczne”. W całej metropolii mieszka 26 milionów ludzie, w tej stołecznej części – sto razy mniej. Przyczyn tego galimatiasu należy szukać na początku XX wieku, kiedy to Brytyjczycy przenieśli tu stolicę z Kalkuty wydzielając z dużego Delhi część na gmachy rządowe. Po uzyskaniu niepodległości utrzymano ten układ i New Delhi odróżnia się od reszty miasta tym, że są tam zgromadzone obiekty oficjalne, wśród których krążą takie staromodne auta używane przez urzędników państwowych.
&. Podziemne Toronto. [Kanada].
Pod kanadyjską metropolią przebiega cała sieć tuneli, przejść i łączników. Wszystko po to, by ułatwić mieszkańcom i turystom poruszanie się bez względu na pogodę. Każdego dnia roboczego z PATH korzysta 200 tysięcy osób. Bez wychodzenia na zewnątrz mogą dotrzeć do restauracji, sklepów, firm, biur, mieszkań czy dworców mając do dyspozycji aż 30 kilometrów korytarzy[ zdjęcie]. Obiekt zapisano w Księdze Guinnessa jako największy podziemny kompleks zakupowy w świecie.
&. Wymieszane terytoria. [ Oman, ZEA]
W Zjednoczonych Emiratach Arabskich terytoria poszczególnych emiratów są często ze sobą wymieszane. Najbardziej przedziwna sytuacja jest w emiracie Fudżajra. Jego obszar jest poszatkowany przez posiadłości innych emiratów, co nie jest jakoś specjalnie uciążliwe – w końcu to jedno państwo. Ale znajduje się w nim enklawa Wadi Madha, należąca do obcego kraju – Omanu. Żeby było jeszcze bardziej skomplikowane, w środku tej omańskiej eksklawy leży własność innego emiratu – Szardża o nazwie Nahda. Jakby tego było jeszcze mało dwa emiraty Fudżajra i Szardża zarządzają wspólnie jednym terytorium. To nie wszystko, gdyż emirat Fudżajra ma swoje dwie eksklawy w innych emiratach. W sumie nic poważnego z tego nie wynika, gdyż wszędzie mieszkają ci sami Arabowie, powiązani wspólnymi dziejami i językiem, a ta szachownica jest zaszłością historyczną. W 1971 roku, kiedy powstawały Zjednoczone Emiraty Arabskie, poszczególne plemiona różnie zadeklarowały swą przynależność do konkretnych emiratów, bądź sąsiedniego Omanu. W końcu i tak wszystko pozostaje w rodzinie.
&. Aglou – wieś w klifie. [Maroko].
W rejonie miasta Tiznit w południowym Maroku znajduje się niezwykła wieś. Otóż mieszkania i budynki gospodarcze są zlokalizowane w jaskiniach, albo w doczepionych do zboczach murowanych pomieszczeniach[ zdjęcie]. Kiedyś to był sposób zapewnienia sobie bezpieczeństwa, gdyż od strony lądu wieś jest niewidoczna. Trudno ocenić na ile są jeszcze zamieszkałe, bowiem niedaleko rozrasta się bardziej nowoczesna część miejscowości, przystosowana też do obsługi turystów. Można sobie np. wynająć pieczarę dla 6 osób za pomocą międzynarodowej platformy rezerwacyjnej. Ale ten właściwy smaczek ma ta stara część Aglou.
&. Wytrzymała grobla[ Tunezja]
Wyspa Dżerba połączona jest z lądem długą na 7 kilometrów groblą[ fotografia]. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, iż wybudowali ją Rzymianie. I dobrze wykonali swą robotę, gdyż to sztuczne połączenie z kontynentem nadal spełnia swe zadanie. Mimo większego obciążenia niż zakładano, gdyż poruszają się tędy autobusy i ciężarówki. Jak długo jeszcze? Nie zadaję tego pytania w kontekście jakości starożytnych prac lecz zmian klimatycznych. Gdyby doszło kiedyś do podniesienia się poziomu Morza Śródziemnego – zabytkowa grobla zniknie pod wodą.
&. Jakie w końcu są te rzymskie cyfry? [Algieria]
Wydawać by się mogło, że sprawa jest od dawna jasna. “Dziewiątkę” powinno się zapisywać tak: IX. Ale czy na pewno? W algierskim mieście Timgad znajdują się jedne z najlepiej zachowanych ruin miasta z okresu rzymskiego. Są tu pozostałości amfiteatru, łuku triumfalnego, forum, łaźni oraz zwykłych domów. Jest jeszcze coś: zegar słoneczny. I tu jest właśnie zgłoszony przeze mnie problem. Otóż godzinę dziewiątą zapisano nie IX lecz VIIII[ fotografia].I bądź tu mądry.
&. Mosty Kostantyny [ Algieria]
Mało które miasto ma tak obronne położenie co algierska Konstantyna. Wybudowano ją bowiem na kamiennym wzgórzu otoczonym przez kanion rzeki Rhumel. Aby tam się dostać trzeba skorzystać z jednego z 5 mostów. Są zawieszone nad ponad stumetrową przepaścią, co sprawia, że osoby z lękiem wysokości nie mają tam lekko. Jeden z tych mostów ,zwany Pont Sidi M,Cid[ fotografia] wybudowano w 1912 roku na wysokości 175 metrów nad dnem kanionu, co na kilkanaście lat zapewniło mu tytuł najwyższego mostu świata. Choć zaprojektował go Francuz, wydaje się być uproszczoną kopią Brooklyn Bridge.
&. Niezwykły hotel[ Algieria]
Jedną z największych atrakcji północnej Algierii jest przełom rzeki Abiod w górach Aures będących częścią Atlasu Saharyjskiego. Ciągnie się on na długości 3 – 4 kilometrów. Okresowa rzeka wyrzeźbiła tu kanion o dwustumetrowych zboczach, które nazywane są Balkonami Ghoufi. Miejsce to oczarowało w czasach kolonialnych Francuzów do tego stopnia, że w stromym zboczu postanowili wybudować… hotel. I zrobili to, choć obiekt nie działał zbyt długo. Do dziś widoczne są jego pozostałości[ fotografia]. W okolicy widoczne są także ruiny wiosek berberyjskich. Niektóre domostwa zamieszkiwane były aż do 1970 roku.
&.Z lewej na prawą i odwrotnie. [Tajlandia – Kambodża].
Na granicy tajsko – khmerskiej spełniłem swoje kolejne podróżnicze marzenie. Zobaczyłem wreszcie jak wygląda zmiana z ruchu prawostronnego na lewostronny. Wyobrażałem sobie, że służą do tego jakieś skomplikowane estakady, które bezkolizyjnie poprowadzą samochody z każdej strony na właściwy pas ruchu. Nic z tego. Na tzw. pasie ziemi niczyjej trzeba poradzić sobie samemu i nie zderzyć z pojazdem z naprzeciwka[ zdjęcie]. Nikt nie reguluje ruchem, nie widać nawet oznakowania na jezdni. O dziwo, odbywa się to płynnie. Przypuszczam, że to dzięki małej liczbie aut. Gdyby były ich tysiące, a nie dziesiątki, wszystko stanęłoby w gigantycznym korku. I trzeba by wybudować estakady.
&. Linia energetyczna nad morzem.[ Wietnam].
Wietnamską wyspę Phu Quoc z kontynentalną częścią kraju połączono linią energetyczną posadowioną na wysokich słupach[ zdjęcie]. Trudno ustalić dlaczego nie dostarcza się energii kablem podwodnym. Być może na przeszkodzie stały warunki geologiczne. Tak czy inaczej gigantyczne słupy robią niesamowite wrażenie. Muszą być takie wysokie, aby statki oceaniczne swobodnie przepływały pod przewodami.
&.Mur przeciwko duchom.[ Indonezja]
Na wyspie Bali, gdzie panującą religią jest hinduizm, bardzo rozpowszechniona jest wiara w złe duchy. Często próbuje się je przekupywać drobnymi darami w postaci żywności czy kwiatów. Ale nie tylko. Ponieważ mają one żyć w morzach często plaże oddzielone są od miejscowości murami[ zdjęcie] tak, by owe złośliwe stwory odbiły się odbiły się od nich i nie dostały bliżej ludzi…
&. Ruchomy chodnik dla pielgrzymów. [Meksyk].
Sanktuarium Matki Bożej z Guadelupe cieszy się największą popularnością wśród pielgrzymów w skali świata. Rokrocznie odwiedza go 12 milionów pątników. Dla porównania, w Lourdes ich liczbę ocenia się na 6, w Fatimie 5, a w Częstochowie około 4 mln. Liczba wiernych nasila się zwłaszcza w pierwszej połowie grudnia, kiedy przypada rocznica objawienia Matki Bożej Juanowi Diego. Aby wszyscy mogli zobaczyć cudowny obraz odciśnięty na płaszczu Indianina wykonanym z agawy, zamontowano ruchomy chodnik[ zdjęcie]. A właściwie dwa obok siebie z przeciwstawnymi kierunkami. Można pojechać tylko raz – tam i z powrotem. I korków nie ma. A gdyby zrobić coś takiego na Jasnej Górze?
&. Żółte miasto.[ Meksyk]
Miasto Izamal na Półwyspie Jukatan od pewnego czasu utrzymane jest w tonacji żółto – białej. Od kiedy? Od czasu wizyty Jana Pawła II w 1993 roku. Papież przemówił w obronie praw Indian, czym zaskarbił sobie wdzięczność tutejszych chrześcijan. Na jego cześć miasteczko zostało przemalowane na żółto i biało czyli w barwach watykańskich. Szkoda tylko, że wszystkie samochody nie mają żółtego lakieru[ zdjęcie]. Izamal jest starym miastem Majów z zachowanymi resztkami po piramidach w różnym stanie. Na szczycie jednej z nich konkwistadorzy wybudowali konwent Franciszkanów.
&. Wyzwanie rzucone grawitacji. [ Panama]
W stołecznym mieście Panama City znajdują się ruiny kościoła Dominikanów, który powstał w II połowie XVII wieku. Jednak w następnym stuleciu strawił go pożar, a pozostałości sprzedawano na budulec, aż do początku XX wieku, gdy prawnie tego zakazano. W całości ocalał tylko tzw. Płaski Łuk[ zdjęcie]. Otóż dawni konstruktorzy znaleźli minimalną granicę, przy której łuk może być spłaszczony, a nie upadnie pod własnym ciężarem. Jak wiadomo bowiem im bardziej jest wygięty, tym trwalszy. I ten płaski element wytrzymał trzy wieki, aż w 2003 roku runął. Nie wiadomo z jakiej przyczyny. W mig odbudowano go z tego samego materiału, gdyż jest wielką atrakcją nie tylko dla studentów architektury.
&.Pływająca wioska.[ Kambodża].
Jezioro Tonle Sap jest naprawdę niezwykłe. Jego poziom zależy bowiem od pory roku. W porze suchej ma powierzchnię 2,5 tys. km 2 , zaś w deszczowej – 6 razy więcej. Wszystko za sprawą przybierającego po opadach Mekongu, z którym jest połączone rzeką o nazwie nomen omen Tonle Sap, przez którą nadmiar wód wpływa do jeziora. Wówczas jego poziom się podnosi, a wraz z nim … pływające wioski[ zdjęcie] . Ich domostwa zbudowane w taki sposób, aby unosić się bądź opadać wraz z wodą. Oprócz chat są tu świątynie i placówki oświatowe – zatem tu nie chodzi się do szkoły tylko do niej pływa. Oprócz pływających, są też te na palach, i to bardzo wysokich, aby nie zostały zalane.
&. Zameczek w Bełzie. [Ukraina].
Mało kto wie, że początkowo ikona Matki Bożej, dziś znana jako Częstochowska, znajdowała się w Bełzie, tuz za obecną granicą polską. Stąd zabrał go Władysław Opolczyk , namiestnik króla Węgier na Ruś Halicką, w której leżał Bełz, by ostatecznie trafić w 1382 roku do Częstochowy. Obraz był przechowywany na terenie tzw. Zameczku[ zdjęcie] – gdzie zgodnie z nazwą – była bełska warownia. Obecnie znajduje się tam kościół użytkowany przez prawosławnych i kaplica odpustowa Świętego Walentego[ zdjęcie] z kopią słynnej Ikony. Zaś samo miasteczko urzeka tradycyjną zabudową i jest wręcz naszpikowane zabytkami, głównie sakralnymi. Przez wieki było też miejscem zamieszkania ludności żydowskiej wraz ze słynnymi cadykami rodu Rokeach.
&. Most w Wyszegradzie [ Bi H]
Najbardziej znanym mostem w Bośni i Hercegowinie jest ten w Mostarze. Jednak ten wyszegradzki też robi wrażenie. Wybudowano go podczas rządów tureckich w XVI wieku na rzece Drina. Potężną kamienną konstrukcję o długości prawie 180 metrów oparto na 11 łukach. W przeciwieństwie jednak do swojego bardziej znanego “brata” nigdy w całości nie runął, a jedynie w wojnach niszczono część przęsęł [ maksymalnie 5]. Most opisał w swej powieści noblista Ivo Andric, który tu mieszkał.
&. Droga Panamerykańska[ USA, Kanada, Meksyk, Gwatemala, Salwador, Nikaragua, Kostaryka, Panama, Kolumbia, Ekwador, Peru, Chile, Argentyna]
Formalnie ciągnie się od Laredo w Meksyku, a kończy w Buenos Aires, jednak wiele osób przedłuża ją od Purdhoe Bay na Alasce aż do Ushuaia w Argentynie, czyli w uproszczeniu pomiędzy Arktyką a Antarktydą. Ma wiele odnóg i tras alternatywnych, a w związku z tym różną długość, maksymalnie nawet 48 tys. kilometrów. Ale nie ma ciągłości. Przerywa się w Panamie na tzw. Przesmyku Darien, gdzie bagna uniemożliwiają budowę bitej drogi. Nie jest też wbrew obiegowej opinii autostradą na całej długości, a jedynie we fragmentach. Chociaż tytuł najdłuższej drogi na świecie często mobilizuje władze do poprawy standardu, jak np. w Kostaryce[ zdjęcie].
&. Ale zjazd! [ Jordania, Izrael]
Amman i Jerycho dzieli 48 kilometrów. Blisko, ale na tym terenie jest takie nagromadzenie znanych miejsc, zabytków i historii, że dawna Ziemia Obiecana wydaje się o wiele, wiele większa. Jeżeli chodzi o różnicę wysokości to wynosi ona między tymi miastami równo 1 kilometr. I co z tego, można zapytać. Nic, gdyby nie to, że Jerycho leży aż 227 metrów poniżej poziomu morza i podczas zjazdu drogą widać tabliczki, na których od pewnego punktu podana jest wysokość z minusem. Gdyby od Jerycha skręcić na południe, to ten minus byłby jeszcze większy, bo na poziomie Morza Martwego[ zdjęcie] doszedłby do 433 metrów! To najniżej na całej Ziemi! Nasz rekord to 1,8 m we wsi Raczki Elbląskie.
&. Skąd taka precyzja? [Peru].
Uczeni, inżynierowie i zwykli turyści od lat mają nie lada zagadkę podczas pobytu w Sacsayhuamán – dawnej twierdzy Inków w mieście Cusco. Problem polega na tym, że wybudowany w XV wieku mur złożony jest z wielkich kamieni, które dopasowane są do siebie… zbyt dokładnie[ zdjęcie]. Jak ówcześni budowniczowie byli w stanie obrobić ogromne głazy do takiej precyzji, że pomiędzy nimi nie da się włożyć nawet żyletki? Największy z tych elementów ma wymiary 9 x 5 x 4 metry! Nawet obecnie, przy nieporównywalnie wyższej technice byłoby to nadzwyczaj trudne.
&. Złoto na wysypisku. [ RPA].
Wokół Johannesburga rozciągają się ogromne hałdy[ zdjęcie] z odpadami po wydobyciu złota. Przez wiele lat były one tylko elementem krajobrazu i zagrożeniem dla środowiska. Ale ostatnio specjalistyczne firmy zaczęły przeszukiwać te gigantyczne kopce. Z sukcesem. Okazało się, że są w stanie dzięki najnowszym technologiom odzyskać nawet 40 % cennego kruszcu, który się tam w środku znajduje. Ponoć hałdy w naszym Złotym Stoku mają być także przeszukane…
&. Dziwna granica[ Kirgistan – Kazachstan].
W Internecie pełno jest informacji o różnych dziwolągach granicznych, jak np. granica kanadyjsko – amerykańska przechodząca przez środek biblioteki. Będąc kiedyś w Kirgistanie przypadkiem natrafiłem na jeszcze inną ciekawostkę. Otóż linia graniczna kirgisko – kazachska w okolicy miasta Navekat przekracza na niewielkim obszarze drogę prowadzącą przez Kirgistan. Zatem każdy nią podróżujący znajduje się nieoczekiwanie w Kazachstanie! Ale dostać się dalej w głąb kraju nie można – wstępu broni siatka[ zdjęcie]. Jest to o tyle zaskakujące, że obu sąsiadów na bardzo długim odcinku rozdziela rzeka Czu. Dlaczego więc uczyniono ten drobny wyjątek od naturalnej przeszkody? Prawdopodobnie to rezultat podziału terytoriów jeszcze z czasów ZSRR. Na tej ziemi niczyjej stoi stacja benzynowa. Pytałem kierowcę do kogo ona należy, ale nie wiedział. Raczej wątpię, by była bezpańska.
&. Lepsze od oryginału. [Peru].
Dziś chyba mało kto nie zna pieśni peruwiańskiej “El condor pasa”. Skomponował ją w 1913 roku Daniel Robles i okazało się być dziełem jego życia. Jednak dopiero wiele lat po śmierci kompozytora utwór zdobył sławę, kiedy to “Simon and Garfunkel” wykorzystując muzykę dodali do niego własne słowa i … zawojowali nim cały świat. Będąc w Cusco miałem okazję wysłuchać wersji pierwotnej w wykonaniu miejscowego zespołu folklorystycznego[ zdjęcie]. I co się okazało? Ballada duetu “S & G” jest o wiele bardziej ekspresyjna, dynamiczna, wręcz porywająca! Ewidentnie lepsza od oryginału.
&. Lodownia sprzed wieków[ Iran]
W całym Iranie zachowało ich się około stu. Pierwsze budowano już 4 wieki przed naszą erą. Mowa o tzw. wieżach lodowych, które służyły do przechowywania żywności. Budowano je z mieszanki piasku, gliny i miejscowych roślin nadając kształt stożka. Zimą gromadzono na spodzie śnieg i lód, który przez gorące lato schładzał powietrze w środku. Pozwalały na to super grube ściany. Do dzisiaj, choć nikt ich nie używa czuć tam przyjemny chłód. Jedna z takich wież znajduje się w Meybod w pobliżu miasta Yazd.[ fotografia]
